آرتمیا، طلای زنده ایران
آرتمیا طلای زنده ایران است. موجودی ریز میزه اهل ارومیه. آرتمیا در دریاچه ارومیه سالها بود که دیده نمی شد. خشک شدن دریاچه عامل اصلی بود. آرتمیا در دریاچه حوض سلطان قم هم در تهدید است. در مجله فرهنگی وبلایت درباره اش بیشتر بدانید. میراث طبیعت این خاک است.
آرتمیا چیست؟
آرتیمیا جانور سخت پوستی ست که مقاوم ترین موجود کره زمین درشرایط سخت محیط های شور و پر نمک است.
حداکثر اندازه اش ۲۰ میلی متر است و بدنش از سه قسمت سر، سینه و شکم تشکیل شده.
یک جفت چشم دارد و ۱۱ جفت پای که وسیله شنا کردن است.
با آبشش نفس می کشد. آبشش هایی که روی پاهایش هستند.
مصرف جهانی اش بالاست. سالانه بیشتر از ۲۰۰۰ هزار تن در جهان معامله می شود.
برای تغذیه میگو و لار و ماهی ها به خصوص ماهی های زینتی و خاویاری.
با قیمت هر کیلو ۱۲۰ تا ۲۰۰ دلار
اولین نشانه های وجود این سخت پوست در جهان را اسناد علمی قرن دهم میلادی گزارش گرده اند
گفته اند محل تولد و خاستگاه آرتمیا ایران است؛ در دریاچه ارومیه
بلژیکی ها بیست سالی می شود که در موسسه بین المللی روی این موجود کوچک کار می کنند.
آرتمیا در دریاچه ارومیه
زمانی بزرگترین منبع آرتمیا در جهان ، دریاچه ارومیه بود که بعد از خشک شدنش، چند سالی خبر از آن هم نبود.
به آرتمیا لقب طلای زنده می دهند.
محیط زیستی ها می گویند خودمان دریاچه را کشتیم وگرنه سال های سال می توانستیم طلای زنده صادر کنیم به جهان.
بعد از سالها، افزایش حجم ورودی آب دریاچه ارومیه و کم شدن شوری آن شرایط را برای بازگشت و احیای آرتمیا مساعد کرده
اواخر اسفندماه سال ۹۷ کارشناسان مرکز تحقیقات آرتمیای کشور در نمونه گیری هایشان از دریاچه ارومیه بعد از مدتها تخم و نوزادش را دیدند.
برای مشاهده وبسایت مرکز تحقیقات آرتمیای کشور اینجا کلیک کنید
حالا کنار آرتمیا در دریاچه ارومیه، موجوداتی مثل فیتوپلانتگتون ها و جلبک دونالیلا هم زندگی می کنند و نفس می کشند.
آرتمیا در دریاچه حوض سلطان قم
آرتمیا در دریاچه حوض سلطان قم هم زندگی می کند.
خبرها حاکی ست که حال و روز آنها هم چندان خوب نیست.
به نظر شما چطور می شود به یک سری آدم فهماند که به جز آسمان که نمی بارد خیلی از بدبختی ها تقصیر شماست
به چه زبان قاصری می شود گفت :
چاه غیرمجاز بیش از ظرفیت نزن و با سلام و صلوات ،سد احداث نکن !
یا تو که درس خواندی یا نخواندی !!
آی آقای معدن !!
برداشت بی رویه ی نمک نکن
آی آقای پرورش دهنده ! شترت را بیش از ظرفیت به چرا نبر
این دریاچه هم خشک می شود.
آرتیمیا به بهشت !
خودت خفه می شوی از ریزگرد
