مجله اینترنتی وبلایت زندگی در شرایط سخت

زندگی  هدیه ناب خداست، نعمتی عظیم که شاید بیش از حد شایستگی آدمی باشد.

از دست و زبان که برآید   کز عهده شکرش به در آید

کمی  دقت کنیم ، پیداست که این نعمت الهی را گذاشته ایم سر طاقچه عادت و بجایش جامه ای از عذاب الیم روی دوش انداخته ایم.

بنده همان به که ز تقصیر خویش   |   عـذر بـه درگـاه خـدای آورد   |   ورنـــه ســــزاوار خــــداونــدیش   |   کس نتواند که به جای آورد

چه خوب است که خدا مثل ما حوصله اش سر نمی رود ، صبور است؛ نه مثل صبر چون منی که منتظرم برای یافتن فرصت انتقام.

ای کریمی که از خزانه غیب   |   گبر و ترسا وظیفه خور داری   |   دوستـن را کجا کنـی محروم  |   تو که با دشمنــان نظـر داری

خداوند زندگی را سخت گرفته باشد ؟ رب العالمین؟

اینکه بی حرمتی است به عرش بی کرانه اش و به ساحت خداییش!

اما حیرت از این ما که بس تنگی و فشردگی و ف