این جمله شامل همه مون میشه،
کم و زیاد داره، شدت و ضعف داره، شکلش فرق میکنه،
ولی هس.
مثلاً :
پشت چراغ قرمز وامیسّیم،
هیشکیم تو چارراه نیس،
توجیهی نازل میشه:
الان صَب کردن یا نکردن من چه تاثیری تو ترافیک داره؟!!!
بعد کلاچ، بعد دنده، بعد گاز ،
و یا علی مدد…
یا تو خیابون داریم میریم،
ترافیک خطی که ما توش رانندگی میکنیم سنگینه،
ولی خط کناری، روونه
توجیه نازل میشه:
آدم، راه باز ول میکنه، میچسبه به راه مسدود؟!!
اصن کار دارم، عجله دارم، انقدا اثر نمیذاره بابا،
و خطی که عوض میشه، و لایی ای که کشیده میشه
و…
سر جلسه امتحان، مراقبی نیس
توجیه نازل میشه:
من اگه تقلب کنم، آسمون به زمین میاد؟
از علم من یا دیگران کم میشه یا به علممون اضافه میشه؟!
و…
قراره فردا صب کاری رو به کارفرما برسونیم
باید کار کنیم، ولی حسش نیس!!!
توجیه نازل میشه:
الان همه خوش قولن، فقط خوش قولی من کمه؟!
بعد میخاااابییییم،
و فردا صبم جهت پاسخگویی دندان شکنانه به کارفرما ، یکی از اقوامو به صورت کاملاً فرضی، به درک واصل میکنیم!!!
باید وسیله ای رو برای مهمانی آخر هفته تهیه کنیم
حالشو نداریم!!!
توجیه :
الان مهمونا پشت درن؟!
نه،اصن مگه خدا دیقه نود و ازمون گرفته؟! و موکول به بعد میشه …
تصمیم میگیریم نماز اول وخ بخونیم،
وخت نماز، حس و حالش نیس،
توجیهات نازل میشن:
آقا، کار خلق خدا واجب تره،
اخباره!! تکرار که نداره!! تموم شد میخونم
خلاصه، بیس ثانیه مونده خورشید غروب کنه
آماده نماز میشیم، یکی میپرسه الان وخت نماز خوندنه؟!
و جواب میدیم:
انقد تارک الصلاه هس که سر همینشم دعوا دارن!!!!!
مثال زیاده اما، در کل رعایت قانون و عمل به باید ها، با توجه به اینکه تو.جامعه ما،
اخلاق که نسبیه!! وجدانم که نسبیه!!
قانونم یا برا ما نیس، یا اگه هس، الان وختش نی!!!
در نتیجه اگه حال داشته باشیم و بخایم قانونو رعایت میکنیم!!
وگرنه…
جمله اول یه متلک سیاسی نیس؛
یه واقعیته…
میزان حال فعلی ماس!!!
پروردگاراااااا،
حوّل حالنا…
