از شریف تا لس آنجلس ، خاطرات مجتبی عطاردی به قلم پرویز سعادتی
در این مطلب می خوانید:
درباره کتاب از شریف تا لس آنجلس
چیزی که از زندان در ذهن ماست، میله هایش هست و سلول هایی که مجرمین را در آن نگه می دارند؛ جای آدمهای خلافکار و بزهکار.
فکر اینکه یک پژوهشگر یا استاد دانشگاه بدون هیچ جرمی بیفتد پشت میله های زندان، دور از ذهن است.
هرچند که در سراسر دنیا جرایم سیاسی علیه امنیت کشورها با مجازات زندان روبه روست اما اینکه هیچ سند و دلیل و مدرکی برای اثبات آن وجود نداشته باشد، عجیب و غیر قابل توجیه است.
اتفاقی که برای دکتر مجتبی عطاردی افتاد. آن هم در یکی از بدترین زندان های جهان؛ یعنی امریکا.
دکتر سید مجتبی عطاردی کیست؟
دکتر عطاردی پژوهشگر ایرانی و استادیار دانشکده برق دانشگاه شریف است. او متخصص میکروالکترونیک است
متخصصین فعال در صنعت میکروالکترونیک در یکی از صنایع پرسود جهانی سهم دارند و این رشته برای امریکا تلاش می کند تا فاصله خود را با سایر کشورهای جهان در این زمینه حفظ کند.
کتاب از شریف تا لس آنجلس شرح ۵۰۰ روز زندان دکتر عطاردی است که با قلم پرویز سعادتی به نگارش درآمده و در نهایت، انتشارات سوره مهر آن را چاپ کرده.
کتاب از شریف تا لس آنجلس ۲۸۰ صفحه ای است و خواننده را در پنج فصل از کودکی دکتر عطاردی تا شرح روزهای اسارت اش در امریکا با خود همراه می کند.
پرویز سعادتی که روایت استاد دانشگاه شریف را روی کاغذ آورده از دلیل نگارشش می گوید:
« کنجکاو بودم تا هم استادی که بدون هیچ دلیل و مدرک محکمه‌پسندی، بیش از ۵۰۰ روز در بند مقامات امنیتی و قضایی آمریکا بوده بشناسم
و هم راه ورود به ذهن او را بیابم تا مثل او بیندیشم و به کنه خاطرات او پی ببرم و درک درستی از لحظات تنهایی و غربت او در سلول‌های بتنی داشته باشم.
تلاش داشتم تا هم‌نوا با او، در زندان‌های آمریکا ذکر بگویم و سوره انفطار تلاوت کنم. تلاش داشتم متنی آماده کنم تا حس واقعی او را در بازگشت از اسارت و قدم گذاشتن بر خاک میهن نشان دهد.
متن کتاب باید شور و شوق او را در بدو ورود به کشور و در آغوش کشیدن فرزندانش به خواننده منتقل می‌کرد.»
گزیده متن
کتاب با مقدمه دکتر عطاردی شروع می شود :
« زندانی شدن یک استاد دانشگاه و عضو هیئت علمی در یک کشور بیگانه تا آنجا که من می‌دانم قبل از دستگیری من رخ نداده بود.
به ویژه زندانی در زندان بزرگترین قدرت اهریمنی دنیا. این رخداد حتی تصورش هم به ذهن همکاران ما خطور نمی‌کرد.
پس از آزادی از زندان و اسارت خیلی از همکاران و نیز برخی از رجال سیاسی کشور توصیه فرمودند شرح این دوران زندان و اسارت را بنویسم تا علاوه بر اینکه در تاریخ باقی بماند،
شاید برای اساتید دیگر مفید باشد و با مطالعه و آگاهی از آن آمادگی برای وقوع چنین رخداد و یا اقدامات پیشگیرانه برای آن تدبیر نمایند.»
اگر علاقه مند به خرید نسخه چاپی از شریف تا لس آنجلس هستید به سایت رسمی انتشارات سوره مهر مراجعه کنید.
مشخصات کتاب
نام کتاب : از شریف تا لس آنجلس
نویسنده : خاطرات دکتر سید مجتبی عطاردی به قلم پرویز سعادتی
انتشارات : سوره مهر
سال نشر : ۱۳۹۸
تعداد صفحات : ۲۸۰
از زندان های امریکا بیشتر بدانید:
آوریل ۲۰۲۰ وزارت دادگستری ایالات متحده، گزارشی ۵۳ صفحه ای از وضعیت زندان های امریکا منتشر کرد.
تصاویری که از این گزارش پیش چشم می آمد، تلخ تر و وحشتناک تر از آن چیزی بود که در رسانه های امریکا بازتاب داده می شد.
خبرها حکایت از این حقیقت داشت که شکنجه و رفتارهای خشونت آمیز در زندان های این کشور نهادینه شده و اصلا غیرطبیعی و خارج از عرف نیست.
خشونت نه تنها در رفتار مسئولین زندان که در بین زندانی های دربند هم حیرت آور است. به خصوص که ظرف یک دوره پنج ساله، آمار قتل در زندان ها ۸ برابر شده.
خودکشی زندانی ها هم یکی از چالش های امریکاست. در شرایط نامناسب و پرفشار این زندان ها بعضی از مجرمین را سمت خودکشی می برد.
زندان ها در ایالت متحده گنجایش تعداد زندانیان را ندارد چرا که متهمینی که هنوز جرم شان ثابت نشده و در انتظار فرارسیدن زمان دادگاه هستند هم در زندان نگهداری می شوند.
می گویند دادگستری امریکا از رشد میزان خودکشی زندانیان می گوید.
خلاصه اینکه وضعیت سیستم قضایی ایالات متحده در شرایطی است که طی ۴۰ سال ۵۰۰ درصد به تعداد زندانی ها اضافه شده.
در مورد زنان هم آمارها می گوید از سال ۱۹۸۰ تعداد بانوان ۷۵۰ درصد افزایش داشته که تعدادشان ۲ برابر مردهاست.
بیشترین زندانی ها هم اهل ایالت فلوریدا و تگزاس هستند و زندان های آن نزدیک دو و نیم میلیون نفر را در خودش جای داده.
حضور زنان در زندان به دلیل داشتن نقش مادری با مردان، شرایط را متفاوت می کند؛ چون از هر ۵ زنی که در زندان های تگزاس دربند هستند، ۴ نفرشان مادرند.
سازمان خانواده و خدمات محافظتی تگزاس اعلام کرده که از سال ۲۰۱۶ تا الان ۲۰ هزار کودک در هرسال پرورشگاهی می شوند چون پدر و مادرشان به زندان می روند.
