سمّی ترین روز سال

سال میلادی که نو می شود ، همزمان با جشن بزرگ کریسمس ، آدمها در جاهای مختلف زمین تلاش می کنند تا اسم خود را ببرند در ردیف یکی از ترین های جدول گینس . عناوینی مثل : بزرگترین کاج کریسمس گرانترین درخت کریسمس

سال میلادی که نو می شود ، همزمان با جشن بزرگ کریسمس ،
آدمها در جاهای مختلف زمین  تلاش می کنند تا اسم خود را ببرند در ردیف یکی از ترین های جدول گینس .
عناوینی مثل :
بزرگترین کاج کریسمس
گرانترین درخت کریسمس
یا پرواز بیشترین تعداد  بالن بر فراز آسمان
یا مثلا همین امسال که اسپانیایی ها با آتش زدن درخت کاج ۱۷ متریشان خود را رساندند به   رکورد جهانی گینس!
همه شاد و خوشحالند از اینکه روزهای سرد و خاکستری جهان را برای چند روز  رنگی کرده اند ؛ زیر آتش و نور و عطر گس کاج هایی که نوع پلاستیکی اش هم از راه رسیده .
همه خوشحالند اما دکترهای محیط زیستِ روی زیست کُره ، چندان دل خوشی ندارند از این جشن جهانی.
جشنی که از ۲۵ دسامبر آغاز می شود و تا شش روز گذشته از ژانویه ادامه دارد.
کریسمس مهم ترین رویداد سالانه مسیحیان است ؛ هر چند که در ابتدا یک رویداد مذهبی بوده  اما می گویند از قرن بیستم به این
سمت شده یک عید غیر مذهبی ؛  فرصتی  برای دور هم جمع شدن اقوام و دوستان و هدیه دادن و البته تخریب زیست کره تا جایی که  محیط زیستی ها بگویند :
« کریسمس با این حجم از ایجاد آلودگی ، نباید باری اضافه بر روی این سیاره باشد »
از نظر یک شهروند معمولیِ خسته از کار روی زمین ، شاید حرف دلواپسان محیط زیست ، پز روشنفکری باشد یا غر زدن حاکی
از دل سیر.
اما خوب که فکر کنیم و از  زرق و برق ظاهری سال نوی میلادی بگذریم  نمودارهای صعودی رشد آلودگی های زمین نشان می دهد که محیط زیستی ها بیراه هم نمی گویند .
 حال و احوال زمین خیلی خوب نیست.

باید رژیم کم کالری ترِ مصرف بگیرد
باید کمتر در برابر دود و دم قرارش دهیم
کمتر تیشه بزنیم به ریشه هایش که حال ریه های زمین خوب نیست.
از تاثیر منفی گاز بالن هایی که در روز اول جشن سال نو ، آسمان کشورهای مختلف را رنگی و رنگی تر می کند که بگذریم
از داستان کاج ها نمی شود گذشت .
حتی اگر کاج های پلاستیکی هم جای درختان مخروطی شکل جنگل های همیشه سبز را بگیرد ، پلاستیک جز آلوده و سمی ترین مواد مخرب محیط زیست است.
وقتی چیزی حدود ۲.۵ میلیارد انسان کاج های کریسمس شان را فرو می کنند به قلب زمین .
نگرانی طرفداران زمین ، تنها درخت های کریسمس نیست
طرف تاریک شمع ها هم نگران کننده است که وقتی خاموش می شوند ذرات و فلزات معلق در هوا به جا می گذارند.
یا حجم بالای خرید و مصرف که در این چند روز به بالاترین حد خود می رسد؛ همه تبدیل به زباله هایی خواهد شد که روی شانه
های خاکی زمین سنگینی می کند.
انسان امروزی با سنت هایی از این دست چه می تواند بکند ؟
پیدا کردن جایی به جای زمین برای سکونت سخت است اما می شود کاری کرد تا حداقل اثر سمی ترین روز سال را کمتر کرد؟
پیشنهادهای ارائه شده تقریبا معدود و انگشت شمارند  اما جالب :
مثل :
خرید کمتر
یا کاشت درخت به جای کندن آن ( به عنوان درخت زندگی)
استفاده از درختچه های زنده و تزئین آن برای چندین سال
تهیه کارت های تبریک با مواد بازیافتی به جای کاغذ
هدیه دادن وسایلی که برای کار کردن به باتری نیاز ندارند ( باتری ها در مسیر بازگشت به طبیعت از سمی ترین مواد محسوب می
شوند و البته در تعطیلات ، فروششان  ۴۰ درصد اضافه )
دادن هدایایی که حتما نباید خریده شوند ، مثل وسیله ای که استفاده شده اما نو و سالم است .به اصطلاح Re- Gifting

اینها راهکارهای آدمهایی است که در قلب اروپا و امریکا زندگی می کنند و نگران کره زمین اند .

گرچه  پای کریسمس و فرهنگش به خانه برخی از ایرانی ها هم باز شده
اما مهم این است که سال نوی ما ایرانی ها با بهار طبیعت مصادف می شود.
هرسال کمتر از سه ماه  بعد از سمی ترین روز سال در جهان.
فکر کنیم ببینیم کجای نوروز ما  بر می خورد به قبای سبز طبیعت.
نکند نوروز باستانی ما هم بشود سمی ترین روز سال در ایران .