کروموزوم انسانیت ؛ گمشده ارزشمند

کروموزوم انسانیت ؛ گمشده ارزشمند

آن ها که ما کودن می نامیمشان شاید با هوش و عاقل نباشند، شاید دچار تشنج بشوند گاهی شاید دچار حماقت بشوند اما دچار حسادت نمی شوند!! کینه توزی را یاد نمی گیرند، دور زدن و دودره بازی را هیچگاه یاد نمیگیرند کلّ عقل و فهمشان شاید سر جمع ده شاهی هم نیرزد از نظر ما ولی انسانیتشان ..

آن ها که ما کودن می نامیمشان شاید با هوش و عاقل نباشند، شاید دچار تشنج بشوند گاهی شاید دچار حماقت بشوند اما دچار حسادت نمی شوند!! کینه توزی را یاد نمی گیرند، دور زدن و دودره بازی را هیچگاه یاد نمیگیرند کلّ عقل و فهمشان شاید سر جمع ده شاهی هم نیرزد از نظر ما ولی انسانیتشان ..

 

هوش چیز خوبی است
ذکاوت از آن هم بهتر
انسان ها باید با هوش باشند
حالا اگر با هوش نیستند حداقل عاقل باشند!!!


بفهمند که یک موقع خدای ناکرده، کلاهی سرشان نرود،
بتوانند مسیر درست را از غلط تشخیص دهند،
انسان های کمی در دنیا نسبت به کل جمعیت آن با هوشند
می گویند تعداد کودن ها هم از با هوش ها بیشتر است حتی
اما یک جای کار می لنگد اگر با هوش باشی و نامرد!!!
زیرک باشی و دزد !!!!عاقل باشی و عجول !!
آن ها که ما کودن می نامیمشان شاید با هوش و عاقل نباشند، شاید دچار تشنج بشوند گاهی
شاید دچار حماقت بشوند اما دچار حسادت نمی شوند!!


کینه توزی را یاد نمی گیرند، دور زدن و دودره بازی را هیچگاه یاد نمیگیرند
کلّ عقل و فهمشان شاید سر جمع ده شاهی هم نیرزد از نظر ما ولی انسانیتشان …
سندروم داون یا همان منگلیسم ، یک بیماری ژنتیکی است که به دلیل حضور تمام یا بخشی از یک کروموزوم اضافی در جفت کروموزوم ۲۱ به وجود می‌آید. منگل ها دچاری ناهنجاری های فک صورت می شوند، یا ناهنجاری های قلبی و عروقی ، آن ها کف دستشان به جای دوتا خط عرضی ، یکی دارند. دماغ و گوش کوچک تری نسبت به انسان های عادی دارند که کمی هم سر جای خودشان نیست …


این سندروم را اولین بار یک دکتر انگلیسی به نام جان لانگدان داون (John Langdon Down) پیدا کرد که بخاطر همین اسمش را گذاشتند سندروم داون.
البته حضرات اطبا می گویند سندروم داونی ها بیتشر از ۳۵ سال عمر نمی کنند معمولا که شاید در اطراف خودمان دیده باشیم از قبیل را که بیش از این حرف ها عمر کرده اند…
این بیماری به احتمال خیلی کم موروثی است و تا بحال که راه پیشگیری هم برایش پیدا نشده ؛ همینطور درمانی هم ندارد اما نکته جالب در مورد این گروه این است که آن ها همیشه شادند !
احساسات آن ها مث همه ماست ولی چون ضریب هوشی شان نزدیک به افراد نا بالغ است ، عموماً شاد و شنگولند !


منگل ها خوش قلب ، مهربان و زود رنجند ، غصه می خورند و غصه هایشان پشت خنده هایشان گم می شود ، آنها خیلی سعی میکنند خودشان را منطقی نشان دهند و با دیگران ارتباط برقرار کنند.بخاطر همین سعی می کنند راست بگویند و خوب باشند اما آدم عادی ها بخاطر فرم چهره و پیش زمینه ذهنی که از آنها دارند بیشتر به تلاش های آن ها می خندند.
نکته دیگر اینکه آن ها توانایی فرزند آوری دارند و بچه هایشان هم سالمند. آنها روان پریش و بیمار عصبی نیستند و بشدت علاقمند و مستعد یادگرفتنند!
مثلا موسیقی را خوب می فهمند و اگر مسئولیتی در حد خودشان به آن ها بدهیم با تمام توان سعی می کنند از پس آن برآیند و اگر نتوانند بشدت دلگیر افسرده می شوند.

ما نسبت به ( به قول معروف ) عقب افتاده ها و کودن ها، گویا یک کروموزوم کمتر داریم ، اما شاید کمبود همین یک کروموزوم فسقلی ، روزی برایمان گران تمام شود، بد جور!!!!

فرستادن دیدگاه