جشن سروشگان و خروس های بامحل
جشن سروشگان از جشن های باستانی ایرانی است. ایرانیان باستان هفدهمین روز از هر ماه را روز سروش می گفتند و در هفدهم فروردین که نخستین روز سروش در هر سال است جشن سروشگان را برگزار میکردند. ایرانی ها به حیوانات و طبیعت هم نگاهی دینی داشتند. مثل همین خروس یا سروش که در ۱۷ فروردین ماه هرسال جشن مخصوص داشته به اسم سروشگان. خروس در فرهنگ ما از مرغان بهشت است. در مجله فرهنگی وبلایت از آئین های ایرانی بخوانید.
قدیم ترها توی هرخونه ای حداقل یکی دو تا #خروس بود با چندتا مرغ پر حنایی و گل باقالی، با جوجه های دور و بَرش. خونه ها حیاط دار بود و نگهداشتن مرغ و خروس، هم تفریح بچه ها بود و
هم بزرگترها . خروس ها زمان شناس های خوبی بودن. ساعت خودنشون کوک شده خدایی بود.
دم دمهای سحر که می شد صدای قولی قوقوی همون چندتا خروس یک محله رو بیدار می کرد و می نشوند سرسجاده نماز و دعا.
خروس در فرهنگ ایرانی پرنده ای ریشه دار است. از زمان ایران باستان، خروس خوش یمن بود.
به خصوص خروس سفید که در فرهنگ ایرانی نمادی برای سروش، فرشته و پیک مخصوص خداست. سروش در عربی همان جبرائیل است؛ فرشته پیام آور الهی.
به اشعار فارسی دقت کنید:
خروسی است در پای عرشم چو ماه
به خوبی توان کرد بر وی نگاه
یا این بیت :
خروسان که هستند اندر جهان
همه ارجمندند و روشنروان
اغلب آئین های قومی و جشن های کهن در ایران با دعا و نیایش همراه بوده . ایرانی ها به حیوانات و طبیعت هم نگاهی دینی داشتند. مثل همین خروس یا سروش که در ۱۷ فروردین ماه هرسال جشن مخصوص داشته به اسم سروشگان. خروس در فرهنگ ما از مرغان بهشت است.
زرتشتیان خروس را ضد دیو ، پیک سحرخیزی و مظهر عبادت می دانستند.
در اوستا آمده است: در سپیده دم آواز برآوَرد که برخیزید ای مردمان و نماز بهترین راستی بگزارید و به دیوها نفرین فرستید که می خواهند شما را بخوابانند.
پدران ما هزاران سال با صدای همین پرنده های سحرخوان رفته اند دنبال روزی.
معتقد بودند خدا روزی را همان اول صبح تقسیم می کند.
حالا در شهرهای بزرگ، خانه حیاط دار کمتر پیدا می شود و خبری هم از خروس نیست. از بزرگداشت سروش و جشن سروشگان هم همین طور. حالا سروش را به پیام رسان سروش می شناسند و نقش پرنده ای به عنوان نشان دارد.
بنظر می رسد در صدای خروس صفایی هست که در انواع آلارم های ساعت دیجیتال و گوشی های موبایل نیست. در صدای خروس ، صدای زندگی جاریست. صدای بیداری، صدای قدم های روشن صبح.