حسادت و ده قدم برای خداحافظی با آن

حسادت یک واکنش هیجانی درونی منفی است که از کودکی همراه ماست. اولین تاثیر منفی حسادت بر روابط و آداب معاشرت با اطرافیان است. درمان حسادت می تواند فرهنگ یک جامعه را به طرز چشمگیری ارتقا دهد. خیلی از اتفاقات تلخ گذشته ریشه در همین حسادت دارد. برای شناخت آن و راه های خداحافظی با آن این مطلب از مجله فرهنگی وبلایت را با دقت بخوانید.

حسادت چیست؟

حسادت یا رشک، یک واکنش هیجانی درونی هست ؛ در درون همه ما که از دو سالگی اولین نشانه های خود را نشان مان می دهد . به ارث نمی رسد اما تربیت در ایجاد و تقویت آن بسیار موثر است . پدر و مادری که دائما در حال مقایسه کردن زندگی خود با دیگران هستند ، قطعا بچه هایی حسود تربیت می کنند .

حسادت ؛ احساس سرکشی ست که به کنترل نیاز دارد برای داشتن روح و جسمی سالم حسادت دشمنی است در کمین که منتظر است تا لحظه ای که در تعامل با دیگران قرار می گیریم بیاید و خودی نشان دهد . تمام توانش را هم می گذارد در تخریب به روش های مختلف مثل هدر دادن وقت مان ، مشغول کردن فکر مان ، آسیب زدن به روابط شخصی و کاری و در نهایت آنچه که باقی می ماند یک « من » است که دیگر « من » نیست .

تاثرات منفی حسادت

تخریب حسادت به حدی است که می تواند شخصیت را تغییر دهد.گاهی هر چه تلاش می‌کنیم تا حسادت را پشت لبخند پنهان کنیم باز هم نمی شود . چون حسادت در قلب ما خانه می کند نه در صورت و لبخندی ظاهری . گاه آنقدر شعله هایش زبانه می کشد که از کنترل مان خارج می شود و جوری روح و جان مان را اسیر خودش می کند که کنترل هم از دستمان در می رود و نتیجه می شود کلام تندی و کج خلقی ای که به سمت اطرافیان پرتاب می شود و بعد افسردگی ای که مثل خوره می افتد به درونمان.

درست است که حسادت یکی از پیچیده ترین هیجانات احساسی ما آدم هاست اما از چهره  زشت اش می شود  در لحظه  موتور محرکی برای پیشرفت ساخت به جای آنکه حس خوب زندگی  با کیفیت را در ما نابود کند . بدون رودربایسی باید بپذیرفت که در همه ما درصدی از حسادت وجود دارد و هیچ‌ کسی نمی‌تواند ادعا کند که حسادت درون او نیست. میزانش چقدر است  اول از همه برمی گردد به عواملی در درون خود ما.

ریشه های حسادت کجاست؟

روانشناسان می گوید ریشه های حسادت را در چند جا می توان دید :

اول از همه ؛

احساس نا امنی وقتی احساس امنیت نداریم و حسی از تهدید قلبمان را می فشارد دقیقا زمانی است که پنجره دل مان را باز کرده ایم به روی حسادت تا بیاید و لانه کند.

می گویند این حس ناامنی می تواند حتی یادگاری از دوران جنینی ما باشد یا فضایی که در آن رشد کرده ایم. اینکه احساس تهدید شدن داشته باشیم با عواملی که به نظرمان تهدید زاست هم طبیعتا می جنگیم.

مثلا وقتی در رابطه کاری ای قرار می گیریم هر فردی که حس کنیم ممکن است عاملی برای تهدید باشد را تخریب می کنیم مبادا آسیبی از جانب اش به ما برسد. در حقیقت خودمان می شویم یک عامل تهدید بالقوه . مجال هم نمی دهیم شاید طرف مقابل یکی از بهترین دوستان و عوامل پیشرفت ما در آن مجموعه باشد.

فردی که از درون احساس امنیت ندارد ، برگ های برنده خود را چشم بسته می سوزاند. دومین ریشه حسادت ، همان احساس  ارزشمند نبودن است. وقتی به کسی حسادت می‌کنیم، مهم‌ترین عامل تحریک این هیجان، به خطر افتادن احساس ارزشمند بودن  ماست. در حقیقت درون ما چاله ای هست که با داشتن آنچه دیگران دارند می تواند پرمی شود.

  در صورتی که در همه ما ابعاد پیدا و پنهان شخصیتی هست که اگر فهرست شود صندوقچه ای از داشته های ارزشمند گشوده می شود در برابرمان . چیزهایی که خیلی ها باید برایش زمان بگذارند تا مشابه ش را به دست آورند . گاه استعدادهای ما حکم گنج های پنهانی است که در اعماق تاریک درونمان مثل درّی کتیم مانده .

باید فقط دنبالش گشت. زودتر از آنچه فکر کنید می آید به دستتان.  با این همه جدا شدن از حسادت هم مثل هر کاری آداب و روشی دارد

 ده قدم برای خداحافظی با حسادت

۱- مقایسه کردن ها را متوقف کنیم.

۲- دانش و معلومات خود را افزایش دهیم.

۳- هویت و شخصیت مان را بپذیریم.

۴- باور کنیم که موفقیت دیگران ، سدی برای موفقیت ما نیست ؛ هرکس مسیر خودش را دارد.

۵- از کسی که به او احساس حسادت می کنیم ، علت موفقیتش را بپرسیم.

۶- راه های بهتر بودن را پیدا کنیم.

۷- یاد بگیریم که چطور در محدودیت ها ، کار کنیم.

۸- روی اهداف زندگی خود ، تمرکز کنیم.

۹- نقاط ضعف و کمبودهایمان را پیدا کنیم ، متمرکز شویم برای بهبود آن.

۱۰- حس شادی و رضایت را در خود تقویت کنیم ، نداشتن حس خوب نسبت به دیگران، معمولا ناشی از نداشتن احساس خوب نسبت به خودمان است. 

 برای حسادت اگر دست تکان دهیم ؛ روز به روز از ما دورتر  خواهد شد.