فانوس های روشن رمضان در ایران و جهان

فانوس های روشن رمضان در ایران و جهان نماد جهانی روزه و روزه داری است. اما فانوس به عنوان یکی از معدود ابزار روشنی برای ایرانیان هم در مراسم و آئین های مذهبی نقش ویژه خود را داشته . در ایران هم وقتی رمضان به نیمه می رسید ؛ سالروز ولایت امام حسن علیه السلام که می شد، کوچه ها پر می شد از بچه های فانوس به دست. از داستان فانوس رمضان در مجله فرهنگی وبلایت بخوانید. وبلایت، گنجینه آئین های ایرانی است.

فانوس های روشن رمضان در ایران و جهان نماد جهانی روزه و روزه داری است. اما فانوس به عنوان یکی از معدود ابزار روشنی برای ایرانیان هم در مراسم و آئین های مذهبی نقش ویژه خود را داشته . در ایران هم وقتی رمضان به نیمه می رسید ؛ سالروز ولایت امام حسن علیه السلام که می شد، کوچه ها پر می شد از بچه های فانوس به دست. از داستان فانوس رمضان در مجله فرهنگی وبلایت بخوانید. وبلایت، گنجینه آئین های ایرانی است.

فانوس رمضان از کجا آمد؟

برای مردمی که سالها تحت سلطه و فشار زندگی کرده اند

ورود یک دستگاه حکومتی پرقدرت ، که رفاه و آسایش را به مردم هدیه دهد

قطعا اتفاقی شیرین است

اتفاقی که در پنجمین روز ماه رمضان سال ۳۵۸ هجری ، برای مردم مصر افتاد

فاطمیون حکومت خود را به نام دختر رسول خدا ص  نام گذاری کردند و

قاهره پاینخت شیعی مصر شد

فاطمیون یا همان فرقه ی اسماعیلیه شش امامی ،

طی دو قرن ،  امپراطوری پرقدرتی  را از شمال افریقا تا سوریه و فلسطین و دریای مدیترانه گسترش دادند

آن زمان که معزالدین ، چهارمین خلیفه ی فاطمی ،

در ماه مبارک ، شبانه به مصر وارد شد ،و مردم با فانوس های روشن استقبالش آمدند ،

فانوس  ، نمادی شد برای شبهای این ماه

سال ها گذشته و کوچه پس کوچه های مصر برق و روشنی دارد اما فانوس ها مانده اند  به عنوان نمادی از شهر رمضان.

مصری ها از چند هفته قبل از شروع ماه مبارک ، سرگرم ساخت فانوس دست ساز هستند.

و حالا نه تنها در مصر ، که در بیشتر کشورهای عربی ، تولید و خرید و فروش فانوس به عنوان یک صنعت و کالای فرهنگی ، رواج دارد .

شب های رمضان که قدم در قدس ، غزه ، دمشق و حلب که بگذاری فانوس های روشن از در و دیوار چشمک می زند

تمیز کردن مساجد ، آویزان کردن فانوس ها مقابل خانه ها و آپارتمان ها

و معطر کردن فضا با بخور عود ؛ همگی نشان از آمدن رمضان است

بچه ها به خصوص روزه اولی ها ، در این ۳۰  شب ، فانوس ها را به کوچه ها می آورند

و  دسته جمعی ، سرودهایی در مدح حضرت رسول ص می خوانند .

فانوس رمضان در فرهنگ ایران

نماد فانوس برای رمضان اگرچه از فرهنگ عرب و خلفای فاطمی آمده است و جهانی شده اما فانوس به عنوان یکی از معدود ابزار روشنی برای ایرانیان هم در مراسم و آئین های مذهبی نقش ویژه خود را داشته .

در ایران هم وقتی رمضان به نیمه می رسید ؛ سالروز ولایت امام حسن علیه السلام که می شد، کوچه ها پر می شد از بچه های فانوس به دست. صدای اشعاری که با شور و شادی در وصف حضرت اش می خوانند .

در گلستانِ سال های دور ، درختی بود معروف به درخت فانوس. در محله سرپیر ، کنار مسجدی در استرآباد.  نزدیک افطار که می شد فانوس روشن می کردند و با قرقره ای که نوک درخت بسته بودند فانوس را می کشیدند بالا. یک جور نشان اعلام وقت افطار و سحر شده بود. برای آنها که خواب چشم شان را سنگین کرده و از وقت اذان رد شده بودند ؛ فانوس روشن روی درخت چنار یعنی روزه را بدون سحری باید برسانند به  افطار شب.

فانوس برای قدیمی ترها که چشم هایشان بیشتر از نورهای مصنوعی به تاریکی شب عادت داشت ، رقیب سرسخت ستاره ها بود.

حضورش گمشده ها را از سرگشتگی نجات می داد و دست شان را می گذاشت به دست مقصد و مسیر.

فانوس نمادی مشترک در حافظه جمعی  انسان های کره زمین است با کارکردی متشرک . نمادی که روشن است هرچند که ریشه کلمه فانوس را

برگرفته از یک واژه یونانی

فانس می دانند به معنی شفاف

وقتی تاریکی ، همه جا را فرا گرفته باشد ، چشمک یک فانوس

می تواند روشن کننده ی مسیر باشد  و رساننده  به آن.

رمضان ماه فانوس های روشن است