نقدی بر فیلم سینمایی ۲۳ نفر

فیلم ۲۳ نفر ساخته مهدی جعفری است. محصول جدید مرکز فیلم و سریال سازمان هنری رسانه‌ای اوج در سال ۹۷ که در جشنواره فیلم فجر ۳۷ در حال اکران است. ۲۳ نفر دومین فیلم سینمایی جعفری است هرچند که قبل از آنکه کارگردان باشد ، مدیر فیلمبرداری قابلی است برای سینمای ایران. یک نمونه از کارش فیلمبرداری به وقت شام است که سال گذشته جزء پرفروش های اکران نوروز بود و البته پر سرو صدا در جشنواره سی و ششم .

فیلم ۲۳ نفر ساخته مهدی جعفری است. محصول جدید مرکز فیلم و سریال سازمان هنری رسانه‌ای اوج در سال ۹۷ که در جشنواره فیلم فجر ۳۷ در حال اکران است. ۲۳ نفر دومین فیلم سینمایی جعفری است هرچند که قبل از آنکه کارگردان باشد ، مدیر فیلمبرداری قابلی است برای سینمای ایران. یک نمونه از کارش فیلمبرداری به وقت شام است که سال گذشته جزء پرفروش های اکران نوروز بود و البته پر سرو صدا در جشنواره سی و ششم . ۲۳ نفر، آرزوی برآورده شده جعفری است از وقتی که مستندی با همین نام ساخت و ایده ساخت نسخه سینمایی آن رهایش نکرد ؛ هرچند که درآوردن اقتباس درستی از روایت داستانی که واقعیت بود برایش دغدغه بود. روایت ۲۳ نوجوان ایرانی که سال ۶۱ در سال های آغازین جنگ عراق علیه ایران به اسارت نیروهای عراقی درآمدند. سن شان کم بود ؛ میانگین ۱۳ تا ۱۷ سال . صدام وقتی مطلع می شود؛ این موقعیت را مناسب می بیند برای بهره برداری تبلیغاتی. دستور می دهد ۲۳ نوجوان را به کاخ اش بیاورند . به دختر کوچکش حلا می گوید شاخه گل هایی را به پسران نوجوان ایرانی دربند بدهد و بعد جمله ای می گوید که تیتر اول روزنامه های عراق می شود : «کل اطفال العالم اطفالنا» همه بچه‌های دنیا بچه‌های ما هستند. صدام می گوید که بزودی با موافقت کمیته بین‌المللی صلیب سرخ آن‌ها را به ایران برمی‌گرداند. ۲۳ نوجوان ایرانی که دربرابر عمل انجام شده صدام قرار گرفته اند ؛ اعتصاب غذا می‌کنند تا برگردند به جمع اسیران . اقتباس فیلم ۲۳ نفر از کتابی با همین نام صورت گرفته و نویسنده آن که یکی از همان ۲۳ نفر است در نوشتن فیلمنامه مشاور کارگردان بوده است. اما پیدا کردن این تعداد نوجوان که بتوانند از پس ایفای نقش برآیند کار سختی بود تا جایی که جعفری در کل کشور فراخوان بدهد و بعد از تست های فراوان برسد به ۲۳ نوجوان از استان های مختلف. همین تصمیم است که باعث شده بیننده فیلم با چهره هایی بر پرده روبه رو شود که برایش آشنا نیستند و به راحتی می تواند با آنها در لحظه های سخت اسارت ، همذات پنداری کند. ۲۳ نفر اگرچه از اسارت می گوید – موضوعی که همنشین رنج است تا فراغ خاطر- اما جعفری به عنوان کارگردان و نویسنده فیلمنامه سعی کرده لحظه های روایتش را با طنزی به جا همنشین کند و واکنش تماشاگران فیلم نشان می دهد که این ایده موفق هم از کار درآمده. از معدود فیلم هایی که تماشاگر با دلی روشن و رضایت از صندلی جدا می شود ؛ اتفاقی که در سی و هفتمین جشنواره فجر شبیه تجربه سال های گذشته به ندرت رخ داده است. ۲۳ نفر، فیلمی استراتژیک است در شناخت نوجوان ایرانی و معرفی اش به جهان در جهت تعامل فرهنگی. فیلمی که نمودی است از ریشه های جامعه شناختی فرهنگی انسان ایرانی . فرصتی برای اینکه خودمان را ببینیم و یادآوری کنیم . عزت نفس و نپذیرفتن ذلت، شاخصه ای است که ما ایرانیان را از سایر ملت ها متمایز کرده . یک روز می شود اسطوره ای به نام رستم و دیگر روز متبلور می شود در وجود ۲۳ نوجوان ایرانی . نوجوانانی که اسارت در عزت را به آزادی با ذلت ترجیح دادند.