چین خواستار تخت جمشید است !

چین خواستار تخت جمشید است !

چینی ها می گویند اگر تخت جمشید مال ما بود به بهترین شکل از آن میراث‌داری می کردیم ؛ می شد سکوی پرتاب توسعه بیشتر کشورمان . این رویای چینی احتمالا خاطر ما ایرانی ها را بیازارد که چه آرزوها و غلط ها کرده اند این چینی ها !!! در مجله فرهنگی وبلایت از میراث فرهنگی بیشتر بخوانید

چینی ها می گویند اگر تخت جمشید مال ما بود به بهترین شکل از آن میراث‌داری می کردیم ؛ می شد سکوی پرتاب توسعه بیشتر کشورمان . این رویای چینی احتمالا خاطر ما ایرانی ها را بیازارد که چه آرزوها و غلط ها کرده اند این چینی ها !!! در مجله فرهنگی وبلایت از میراث فرهنگی بیشتر بخوانید.

دیوار چین

چینی ها دیوار چین را ساخته بودند تا جلوی تهاجم مغول ها را بگیرند
هرچند که این دیوار بلند و طولانی هم زورش به وحشی گری مغول نرسید و از یک جاهایی مقاومت شکسته شد اما بعد سال ها
هنوز هم وقتی  گردشگران چینی و غیر چینی پای این دیوار ، راه می پیمایند حس غرور زیر پوست شان می دود .
دیوار چین  هنوز هم فرصت ژستی استراتژیک برای چینی هاست ؛ وقتی که خیلی از سران کشورهای خارجی را برای دیدار می کشند پای این دیوار .

دیوار چین
انقدر مهم و باشکوه که بین خودشان ضرب المثل شده است : «کسی که به دیوار چین صعود نکرده باشد، قهرمان نیست».
دیوارچین که یکی از عجایب هفتگانه جهان است و مشهور به طولانی ترین سیستم تدافعی- نظامی . با بیشترین مدت زمان برای ساخت .
روی نقشه جغرافیا ، ۷۰۰۰ کیلومتر امتداد دارد.

دیوار چین
همین چینی ها که خودشان دیوار چین دارند اما وقتی به  تخت جمشید می رسند ؛ مات می شوند و معمولا یک سوال مشترک دارند :
از چگونگی احداث این سازه عظیم می پرسند .کارشناسان فرهنگی چین معتقدند : « به تخت جمشید به عنوان یک اثر تخریب شده نگاه نکنید .
این مجموعه باید یک سکو قلمداد شود چون می توان از تک تک افرادی که برای بازدید به این محل می آیند برای تبلیغات گسترده در سطح دنیا استفاده کرد. »

تخت جمشید


معتقدند اگر تخت جمشید در چین بود از خیلی قبل تر ، کتابخانه مدرنی ساخته بودند مختص خودش .
جایی که بتوانند با کمک  تجهیزات مدرن ارتباطی، نوشتاری و کتاب ها، تمام اسناد و مستنداتی این مجموعه تاریخی را بیاورند جلوی چشم عموم گردشگران و جهان . معرفی اش کنند به زبان های مختلف . اتفاقی که در بازدید از تخت جمشید برای هیچ گردشگری نمی افتد.
ستون های تخت جمشید در چشمان یک شاعر چینی ، ستون فقرات فرهنگی تمدن ایران است.

تخت جمشید

«چن سیائو چی» همان شاعری است  که از پای همین ستون ها و کتیبه ها رفت کمی آن طرف تر. چمدان  احساسش را پر کرد از تاثیر اشعار حافظ و سوغات برد برای ادبیات چین .
چینی ها می گویند اگر تخت جمشید مال ما بود به بهترین شکل از آن میراث‌داری می کردیم ؛ می شد سکوی پرتاب توسعه بیشتر کشورمان .
این رویای چینی احتمالا خاطر ما ایرانی ها  را بیازارد که چه آرزوها و غلط ها کرده اند این چینی ها !!!
مگر خودمان … !!!

اما شاید چینی ها بیراه هم نمی گویند وقتی در یکی از دور افتاده ترین گوشه های چین ، حتی مردم محلی هم نسبت به دیوار باستانی چین مسئولند . جایی که امکان عبور ماشین های باری برای حمل و نقل مصالح نیست اما اهالی آجرها را با قاطر جابه جا می کنند برای ترمیم و مرمت دیوار . کارگرانی که با به خطر انداختن زندگی خود، این سازه باستانی شان را برای نمایش عموم در بهترین شرایط نگه می‌دارند.

دیوار چین

این را بگذارید کنار یک قاب آشنا در حافظه ما که نه فقط روی تخت جمشید ، که روی فلان دیوار و بهمان مکان تاریخی را  عزیز ایرانی غیوری !!!

سرخوش از  شکوه و ابهت چند هزار ساله ، به لطف رسیدن قدوم مبارک بدان خطه ، خطی مرقوم فرموده اند و به یادگار زخمی زده اند :

یادگاری از …

حالا به نظر شما  «تخت جمشید» را بدهیم به چینی ها ؟!