روزه و سرنوشت نهصد میلیون گرسنه دنیا

همه کسانی که حاضرند چند روزی در هفته را یک وعده غذا در روز بخورند یا تمام روز را با آب سر کنند و یا روزهایی را تنها با دو دلار در روز زندگی کنند به این کمپین می توانند وارد شوند.

سرش را چسبانده به شیشه ، زل زده به ویترین . فروشنده مغازه می آید بیرون . از  اخم و حرکات دستش معلوم است؛ می گوید برو اینجا نایست. مرد از شیشه جدا می شود . آب دهانش را محکم قورت می دهد.کیسه سفید دود گرفته اش را برمی دارد ؛ می کشد دنبال خودش .

می رود پنجاه متر پایین تر . خم می شود توی سطل زباله .محتویاتش را زیر و رو می کند.کشیده می شوم سمت ویترین مغازه. پشت شیشه ضیافتی است از انواع خوراکی ها . کنار هم ، آماده؛ بشوند نوش جان مشتری . فروشنده نزدیک می شود . نگاهم می رود سمت دستش .

 کاغذی می چسباند به شیشه :

عدسی موجود است.سرمی گردانم پی مرد ، پیدایش کنم.سطل زباله هست . مرد نیست.توی شلوغی های گم شده .صدای اذان بلند می شود…برشی از یک روز شلوغ ، سر ظهر در یک کلان شهر از کلان شهرهای بزرگ جهان.صحنه هایی که اگر کمی زرق و برق مغازه و مراکز خرید و پاساژ و مال را از چشممان بگیریم خیلی راحت تر می خورد به چشم.

 دنیا با کم و زیادش ۹۰۰ میلیون گرسنه دارد که  گرسنگی می خورند. و باقی، فقط مزه اش را می بینند. یعنی از هر هفت نفر در جهان یک نفر با شکم خالی روزها را شب می کند.سازمان ملل اعلام کرده است که نرخ گرسنگی در ده سال گذشته افزایش پیدا کرده و از سال ۲۰۱۶ حدود ۱۱ درصد جمعیت جهانگرسنگی می کشند و یا از سوء تغذیه رنج می برند.

سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد در رصد ضعیت امنیت غذایی و تغذیه جهان اعلام کرده که عقربه گرسنگی در سال ۲۰۱۷  افزایش ۳۸ میلیون نفر به گرسنگان جهان را نشان می دهد. کمپین های حمایت از گرسنگان هست اما کافی نیست.رنج گرسنگی را باید چشید تا چیستی اش را فهمید.

کم نیستند آدم هایی در جهان که مسلمان نیستند اما جدای از برنامه ها و سنت های دینی ، فرهنگی ساخته اند برای برجسته کردن وضعیت فقرا . کمپین های روزه گیری این روزها در سراسر جهان رایج است.مثلا سانتیاگو هرناندز ۲۸ ساله ی تعمیرکار که این مسیر را در پیش گرفته است .

سانتیاگو ، یکشنبه روزی، صبحانه اش را خورد و رفت کلیسا.  آن روز را تصمیم گرفته بود  روزه بگیردو این شد آغاز یک پروژه تا صدها نفر  به او بپیوندند.روزه بگیرند، دور هم جمع شوند و از تجربیات گرسنگی شان بگویند. برای درک گرسنگی و برجسته کردن فقرا ، مارک بیتمن هم نامی آشناست که فعالیت های خیرخواهانه مشابه دارد. مارک بیتمن، روزنامه نگار آمریکایی ست، نویسنده سابق نیویورک تایمز ،  عضو اتحادیه دانشمندان متعهد .

او به همراه گروهی ۴۰۰۰ نفره  در چالشی شرکت کرده اند برای درک بهتر وضعیت گرسنگی گرسنگان جهان . در اولین قدم با تغییر رژیم غذایی به سمت سبزیجات و غلات که قوت غالب اکثر مردم دنیاست شروع کرده اند . به نوعی کم کردن و حدف مواد غذایی گران تر مثل گوشت از سبد خرید روزانه شان. و در مرحله دوم ساعاتی از روز را به اصطلاح فست بوده اند به حالتی شبیه روزه .

حس گرسنگی و درک آن نگاه شرکت کنندگان در چالش را از تلاش صرف برای اهمیت دادن به خود به وضعیت میلیون ها انسانی جلب کرده است که با حداقل ترین سهم از دنیا روزگار می گذارنند. او در روزنامه نیویورک تایمز به وضعیت فقر در کشورش  انتقاد کرده و نوشته است :  ۴۰۰ امریکایی جز ثروتمندترین افراد در امریکا هستند که ثروت شان روی هم بیشتر از دارایی نیمی از خانواده های امریکایی است.

تقریبا ۴۵ میلیون امریکایی یک سوم درآمد خود را بعد از کسر شدن مالیات صرف تهیه غذا و خورد و خوراک شان می کنند . در این شرایط از هر چهار کودک حداقل یکی همچنان گرسنه می ماند.  از نظر بیتمن ، روزه گرفتن یعنی همبستگی با فقیر و گرسنه . همه کسانی که حاضرند چند روزی در هفته را  یک وعده غذا در روز بخورند ، تمام روز را با آب سر کنند و یا روزهایی را تنها با دو دلار در روز زندگی کند به این کمپین می توانند وارد شوند.

آنجه می ماند از صرفه جویی حاصل از این چالش می تواند نان و غذا شود برای دیگری.قبل از بیتمن هم تونی هال از آدم هایی بود که موسسه  اتحاد تا پایان گرسنگی را به راه انداخت . او از رهبران مذهبی هم دعوت کرد تا عضو این موسسه شوند. 

 پ . ن : با جستجوی عبارت Fasting for poor and  hungry    موارد بیشتر و اطلاعات کامل تری درباره این روزه بگیران هست.